Hani Benim Gençliğim Nerde.. Hani benim gençliğim nerde Bilyelerim topacım Kiraz agacı altında yırtılan gömleğim Çaldılar çocukluğumu habersiz.
Penceresiz kaldım anne Uçurtmam tellere takıldı Hani benim geçnçliğim nerde.
Ne varsa bu gençliği yakan Ekmek gibi aşk gibi Ne varsa güzellikten yana Bölüştüm büyümüştüm.
Bu ne yaman çelişki anne Kurtlar sofrasına düştüm Hani benim gençliğim nerde.
Hani benim sevincim nerde Akvaryumum kanaryam |
2 yorum:
Neden blogda paylasilan siirlerin sahibleri istisnasiz hepsi tanritanimaz? :-)
Buyrun Necip Fazil`dandir.Ondan daha buyugune rastlamadim henuz.
Kaldırımlar 2
Başını bir gayeye satmış kahraman gibi,
Etinle, kemiğinle, sokakların malısın!
Kurulup şiltesine bir tahtaravan gibi,
Sonsuz mesafelerin üstünden aşmalısın!
Fahişe yataklardan kaçtığın günden beri,
Erimiş ruhlarınız bir derdin potasında.
Senin gölgeni içmiş, onun gözbebekleri;
Onun taşı erimiş, senin kafatasında.
İkinizin de ne eş, ne arkadaşınız var;
Sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz.
Dünyada taşınacak bir kuru başınız var;
Onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz.
Yağız atlı süvari, koştur, atını, koştur!
Sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları.
Ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur,
Ne senin anladığın kadar, kaldırımları...
(1927)
Necip Fazıl Kısakürek
:-)tamamen tesadüf olmuş:-) paylaşımın için teşekkürler
Yorum Gönder