7 Şubat 2011 Pazartesi

barış manço(can bedenden çıkmayınca)


CAN BEDENDEN ÇIKMAYINCA

Kara haber tez duyulur,
Unutsun beni demissin.
Bende kalan resimleri,
Mektuplari istemissin.

Üzülme sevdicegim,
Bir daha çikmam karsina.
Sana son kez yaziyorum,
Hatiralar yeter bana.

Unutma ki dünya fani,
Veren Allah,alir cani.
Ben nasil unuturum seni,
Can bedenden çikmayinca...

Kurumus bir çiçek buldum,
Mektuplarin arasinda.
Bir tek onu sakliyorum,
Onu da çok görme bana.

Asklarin en güzelini
Yasamistik yillarca.
Bütün hüzünlü sarkilar,
Hatirlatir seni bana.

Unutma ki dünya fani,
Veren Allah alir cani.
Ben nasil unuturum seni,
Can bedenden çikmayinca...

Kirildi kanadim kolum,
Ne yerim var ne yurdum.
Gurbet ele düstü yolum,
Yuvasiz kuslar misali...

Selvi boylum senin için,
Katlanirim bu Yazgiya.
Böyle yazmissa yaradan,
Kara toprak yeter bana.

Unutma ki dünya fani,
Veren Allah alir cani.
Ben nasil unuturum seni,
Can bedenden çikmayinca...

BARIS MANÇO

0 yorum:

Yorum Gönder