MELIH CEVDET ANDAY( YAGMURUN ALTINDA)

YAGMURUN ALTINDA

Yirminci yüzyili yasadim Ertelenmis bir yüzyildi bu Yikik bir sur yazgimizin uydusu Bekletir ömrü yürüyen ayla birlikte Birakmaz günün adini koyalim. Yanitsiz bir yasamdi erdemimiz Herkes içindi ve kimse içindi Okunmamis bir yazi, umudu doyuran, Dualari düsünmek neye yarar Kurgular tutusturdu bacalardan. Yirminci yüzyili tasidim Tedirginligimizin zorbaligidir sanrilar Ve tohumun beklenmedik gürültüsüyle Çiplak su gibi yinelenir zaman Gökyüzünde usumuzun dirligi Aklin basarisizliga ugradigi içtenlik Bir sive gibidir insan, ey öldürülmüs insan Bilinmeyen bir hayvana özgü bir ses gibi Sabirsiz testi, hep dolar gibi olan Her seyin sese dönüsecegi bilinemez ki! Yiminci yüzyili yasadim Parlak suyunda bogulmus sahipsiz Insan yeryüzünde durur, bulutlar Bulutlar düsümüzde doludizgin Soylu bir çilginlikti gündemimiz. Ellerinde oyuk gözlü idoller Yüregimin yalanini besler üç güzel Bir dagin tepesinde buldum üç güzeli Ama ses yok, sessizlik yok, önce erte yok. Yirminci yüzyili tasidim Golgota' ya dirilemem ki, Taslar arasinda yabanil erinç Ölümü diriltiyorduk hep Yasam tabular arasinda bir esinti. Mevsimler kurgularla oyaladi bizi Tarlaya birakilmis bir at gibi Bagli, yalniz ve özgür, Umudumuz sabrin tutamadigi irmak Umutsuzlugumuz insan kalmak içindi. Yirminci yüzyili yasadim Dingin karstliklarin adini bulmali Sel gibi kuruyor yaslilik, gençlik Sanki melekleri gördük uzun saçlari Tanrinin unutkan kuzgunu idik. Nasil unuturum ey doga Bana bir diyecegin vardi, kalakaldim, Vaktim yetmedi, ölüm kalim, Bütün yüzyillari yasadim Vaktim yetmedi anlamaya. Yirminci yüzyili tasidim Atalardan kalma huysuzluk Kusku, yeryüzü deliligi, Kiralimiz dogustan yarim Ama tanrimiz Ara Ara idi. Yasayamadim yirminci yüzyili Kim yasadi ki kendi yüzyilini Akarsuyun dilinden sezenimiz yok Orpheus' tan sonra ben geldim Giz dönüp baktigimiz yerde kaldi. Görüp de bilenimiz yok. Ah acimasizdir uykusuz soru Delice zeytin yerdi atamiz Homeros Biz yemezdik, asili zeytindi bizimki Suskun arpa, uyur uyanik harli toprak Ama yüzyilimiz hamdi, delice idi. Yirminci yüzyili yasadik O çaga bu çaga gömüldük Bir sey var, susar, bakar durur Ölümün soludugu denizle varolan Gökyüzünden baska çag yoktur. Oysa ne cok gecmis var, ne cok zaman Ne cok gelecek, ne az zaman Benzerlikle karsilastik, susalim, Kapali bir avuçtur sözcük Neden açip da sormak ister insan? Sorup da dönenimiz yok. Hiçbir yüzyili yasamadim Tüy kusun ruhudur, ses teni Hep anlar gibi oldum duvara vuran günesi Nesne ve bilinç birdir, çag atlatti beni Bir hos bilmece içinde yasadim. dingin ol ruhum, belki uzaklarda Bir yerde nicedir ilk dizeleri Yaratiliyor acikli destanimizin Çaglar sonra hayranlikla okunmak için Belki benzer umursamazligimiz kahramanliga. Kalk dostum ormana gidelim Geyik sesleri içine çökelim Yeniden dogus, kivanç, uyum Kurgular bir yana, biz bir yana Ilk kez düsünmeden görelim Martilar gibi yagmurun altinda MELIH CEVDET ANDAY