AHMED ARIF (AY KARANLIK)

AY KARANLIK

Maviye Maviye çalar gözlerin, Yangin mavisine Rüzgarda asi, Körsem, Senden gayrisina yoksam, Bozuksam, Can benim, düs benim, Ellere nesi? Hadi gel, Ay karanlik... Itten aç, Yilandan çiplak, Vurgun ve bela Gelip durmussam kapina Var mi ki doymazligim? Ille de ille Sevmelerim, Sevmelerim gibisi? Oturmus yazicilar Fermanim yazar N'olur gel, Ay karanlik... Dört yanim pust zulasi, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cigaramdan yanar. Alnim öperler, Suskun, hayin, çiyansi. Dört yanim pust zulasi, Dönerim dönerim çikmaz. En leylim gecede ölesim tutmus, Etme gel, Ay karanlik... AHMED ARIF